Veel hedendaagse film- en tv-consumenten haten zwart-wit. Ze hebben een kleuren-tv gekocht en willen dus ook kleuren op hun scherm zien. Zwart-witfilms uit de jaren 50 of ouder kijken ze niet, en als Netflix de topserie Ripley in zwart-wit uitbrengt halen ze daarvoor hun neus op. Want waarom zou je anno 2024 nog een serie of film in zwart-wit kijken? De wereld is toch ook niet zwart-wit?

Waarom zwart-wit?

Geen speld tussen te krijgen natuurlijk, maar dat grote film- en tv-makers af en toe naar zwart-wit grijpen moet toch een reden hebben. Regisseur Takashi Yamazaki van Godzilla Minus  One besloot na het wereldwijde succes van zijn film ook een versie zonder kleur uit te brengen. In een interview met The Wrap legt hij uit waarom. "De originele Godzilla-film uit 1954 was in zwart-wit. We vroegen ons af hoe een Godzilla-film eruit zou zien met moderne technologie, maar in zwart-wit. Het weglaten van kleur verhoogt het realisme, bijna alsof je naar een documentaire kijkt en Godzilla echt bestaat." Het resultaat werd Godzilla Minus One/Minus Color gedoopt en is nu te bewonderen op Netflix. 

Black & Chrome

Godzilla Minus One is een film die je gerust meer dan een keer kunt kijken. Dankzij Netflix is er niets wat je weerhoudt om dat nu in zwart-wit te doen, want het is verbazingwekkend hoe verschillend je de film in deze versie beleeft. Overigens is deze Godzilla-film niet de eerste kleurenfilm die een zwart-witversie kreeg. George Miller deed het eerder met Max Max: Fury Road, die hij de Black & Chrome versie gaf.

The Mist

De meesterlijke Stephen King-verfilming The Mist van Frank Darabont was oorspronkelijk ook als zwart-witfilm gepland, maar de filmstudio stond erop om hem in kleur uit te brengen. De zwart-witversie die daarna op dvd en blu-ray werd uitgebracht is nog beklemmender dan de bioscoopversie.